bij mijn venster

Bij mijn venster: schrijven in tijden van corona

In het voorjaar van 2020 viel de wereld stil. We zaten met z’n allen thuis en keken veel vaker uit het venster dan voorheen. Het huis van Herman Teirlinck deed een oproep: ‘Schrijf neer wat je ziet en denkt terwijl je bij je raam staat en naar de wereld kijkt in deze onwezenlijke tijd.’ Heel wat mensen kropen in hun pen en stuurden een bijdrage. Hieronder vind je een ruime selectie van de verhalen, brieven en beschrijvingen.

In het najaar blikken we samen met alle deelnemers terug op de onwezenlijke periode die jullie zo talrijk hebben beschreven. In het piekfijn gerestaureerde huis, aan het venster van Herman Teirlinck, lezen we een selectie van de teksten op zondag 28 november om 15 uur. We hopen de creatieve mensen achter deze teksten in grote getale te ontmoeten. 

Dit is een selectie van de bijdragen. Veel leesplezier!

U beschrijft mijn uitzicht.

Ronse, 7 mei 2020 Hooggeachte Herman, U beschrijft mijn uitzicht. In ‘Bij mijn venster’ maken op een heerlijke junimiddag omstreeks 1820 de Franse dichteres Marceline Desbordes-Valmore en de eveneens Franse schilder Jacques-Louis David een tochtje per rijtuig richting...

read more

Lozana

Antwerpen, 11 mei 2020 Geachte heer Teirlinck, Bij mijn venster sta ik, zeshoog boven de Antwerpse Lange Lozanastraat, met uitzicht over de daken, en het moet zijn dat toeval niet bestaat, want daarstraks ben ik u op straat nog tegengekomen. Nu ademt ons buurtje wel...

read more

Ook door een venster, ooit.

Mijnheer Teirlinck, we hebben elkaar nooit ontmoet en de handen geschud in pre-corona tijden. Ik kan U dus niet zomaar tutoyeren alhoewel ik al door uw venster heb mogen kijken. Uw venster: een raam met een Uitzicht. Ik geef u graag een impressie van het uitzicht...

read more

Gij, de man met vele eigenschappen

(betekenissen en bekentenissen achter het vensterraam) A.V.Het AVE-vensterGij lettert met A V, een venster op de wereld-soort van zelfvernietiging, dichter die gaat bevenhoort gij dan abstract, het muziekspel te beleven. B.V.Het Bekende vensterGe zijt een flamingante...

read more

De Dood te Midden van het Leven

De avond voordat Italië in de diepvriezer van het merk Corona werd geschoven liet iemand, iets voorbij de haag die de grens vormt van de wereld die ik uit mijn raam kan zien, een hondje achter. Het was een schattig diertje, wollig en wit, niet een puppy maar een...

read more

Andere tijd, ander land

Beste Heer Teirlinck, Vanuit een andere tijd en een ander land schrijf ik u een brief. Ik denk aan het perspectief uit uw venster en aan de gastvrijheid van uw taal en uw huis. Uit mijn raam zie ik hoe de warme kleuren vervagen en blauwer worden aan de kim. De weg...

read more

Wandeling met een pennenvriend

Het is stil buiten. Ik draai me op mijn andere zij en ontken de ochtend, maar die vecht tikkend terug. Steentje na steentje raakt mijn raam, dat op kiep staat, tot er eentje net tussen de gleuf vliegt en mijn rug vindt. Dan stopt het getik. Zuchtend en kreunend beweeg...

read more

De Berg

Waulsort, mei 2020 Beste heer Teirlinck, Vanuit het raam van mijn zuidatelier kijk ik naar een berg. De berg is nu groen en door er lang naar te kijken gebeurt er iets. Vanmorgen was de berg nog deels in de mist verdwenen. Een massief grijzig vlak. Vanavond zal de...

read more

De Verste Tijd

Beste heer Teirlinck,  “Een tros kersebloemen springt wit langs alle zijden los onder de teer-blauwe Paaschlucht.” Precies dat is wat ik door mijn raam zie. Woordelijk de openingszin van uw Maria Speermalie. “Dit is de verste tijd, dien zij – (de kleine Maria) –...

read more

Naar de Vaantjes

Waar ik aan denk als ik door mijn raam kijk? Ik denk aan wat ik zie in mijn Borgerhoutse straat. Er hangen vaantjes van de ene kant naar de andere, het resultaat van naburige naai-ijver. Ze wapperen in de wind. Ze zijn symbool van contact. We raken elkaar, we zijn aan...

read more

Gedicht voor Herman Teirlinck

Gedicht voor Herman Teirlinck. Waarde meester, ik heb lang nagedacht, ik wil het kort houden. U neemt in mijn leven een heel bijzondere plaats in, de juiste woorden samenbrengen voor een gepast eresaluut en u daarbij nog om een gunst durven vragen ook, dat vraagt...

read more

Ritselen

Ritselen Het was een vast ritueel. ‘s Avonds. Op dat moment waarop de dag wordt verruild voor de nacht. Waarop silhouetten uit hun schuilplaatsen verschijnen. Ik ging altijd even uit het venster hangen op dat moment. Om de gebeurtenissen van de dag af te sluiten. Een...

read more

Ergens nemen de vogels het over

ergens nemen de vogels het overpikken de laatste sporenmens- peuk, pamper, blik - vantussenzand, duingras, lamsoor, zeekraalergens scheurt een vliesknakt een schouderuit het bladde kom gepluktin snavelverteerd, rot, voorbijhoe zou dat zijnen wat verlorenals wij...

read more

Beste Marguerite Yourcenar

Vijftig jaar geleden schreef Marguerite Youracenar L’oeuvre a noir. In 1952 verscheen Les Memoires d'Hadrien. Van Herman Teirlinck verscheen in die periode Het gevecht met de engel. Ik weet niet of ze elkaar ooit hebben ontmoet, maar hij kende haar zeker, al was...

read more

ACETIJD

Een raamvertelling voor Herman Ik staarde somber voor me uit. Vijf maanden lang al, sedert het eerste roze in mijn tuin verscheen, was er geen enkel vliegtuig opgestegen noch geland in mijn hoofd. Bijna een halfjaar lang al voerde ik noodgedwongen gesprekken met mijn...

read more

Elfstedentochtgevoel op sloffen

Beste heer Teirlinck, dat ik mij nog eens tot u daar in het hiernamaals richten zou. En nog wel over hoe een onzichtbaar monstertje uit China ook hier het leven op z'n kop zet. Kon het nog zotter? Helaas wel dus. Een goede vriend vanuit mijn jonge jaren, toen ik...

read more

Brief aan Heer Teirlinck

Beste Herman, Het is makkelijker gezegd dan gedaan. Komt u maar bij het raam staan, deel uw gedachten maar. Het is vooral moeilijk dat ik geen parallel zie tussen de gedachten en het sombere, grijze uitzicht.  Of wacht u maar, hier is het, de...

read more

Beerzel met een ‘z’

12 mei 2020 Dag mijnheer Teirlinck, Door het venster in mijn werkkamer kijk ik naar de linde die met zijn kruin die wel vijfentwintig meter hoog reikt heel de tuin domineert. Half maart zijn de botten gaan zwellen en nu is het loof helemaal volgroeid. Binnenkort...

read more

Van Achter het Glas

Aan Herman Teirlinck In die tijd was het dat de man het besefte. Als bij donderslag. Dat niets zin had. Dat alle dingen die hij had gedaan. Alle dagen van zijn leven. Dat al die dingen geen betekenis hadden. Dat ze leeg waren. En hij schrok behoorlijk van die...

read more

DE KONING VAN DE LAATSTE KILOMETER

Geachte heer Teirlinck,Toen mijn lief vertelde over de mogelijkheid om u een brief te schrijven raakte ik enigszins verward.Herman Teirlinck? Herman? Zou ze zich vergissen en Willy bedoelen? Dat moest bijna wel. Willy Teirlinck de bekende Vlaamse...

read more

Gij moet veel oefenen, mijn vriend

Beste Herman, Voor mij ligt het boek Gezichten/Gestalten van Jeroen Brouwers, een boek vol portretten van schrijvers. De barcode op het boek herinnert me er elke dag aan: ik ontleende het ooit in de bibliotheek. Maar omdat de bibliotheken gesloten zijn door de crisis...

read more

Er waaien witte bloesems

Beste Herman Teirlinck Ik schrijf je vanachter het raam van het huis van mijn grootoom en -tante. Bij het leegruimen voor de verbouwing trof ik twee van je romans op de boekenplank van mijn tante. Verder stond er niet veel memorabels, al vond ik wel een schriftje...

read more

Kleine Wereld

Ik moet omhoogkijken om te vermijden dat ik verblind word door het zonlicht dat op de witte muur van mijn koer weerkaatst. Twee mussen zitten in de paarse sering van de buren, en vliegen dan op. Hun vlucht heeft veel weg van brandende ambitie, met korte krachtige...

read more

De Wonderlijke Mei

Geachte heer Teirlinck, Als ik door het raam naar buiten kijk, springen de tranen me in de ogen. Hoewel buiten de zon straalt op verlaten straten, schenkt het vensterglas een wazig, troebel beeld door mijn tranen. Wenen is nergens goed voor en ik ben tenslotte...

read more

Bij mijn venster

Beste Herman, ik zit te dagdromen in de klas. In afstandsonderwijs ben ik geen kei. Ik deed niets voor school. Met als gevolg dat ik werd gevraagd om in de zomer ‘terug te komen’. Nu is het zomer. Er is alleen het venster, waar ik doorheen zit te staren. Het venster....

read more

“Hey”

Hey Herman, “Hey”, dat is hoe we mekaar tegenwoordig begroeten. En om eerlijk te zijn, Herman: een brief is ook niet meer van deze tijd. Whatsappjes, e-mails, Facebookberichten en zelfs snaps en Tik Tok video’s zijn tegenwoordig in. Ik bespaar je de details. Wie nooit...

read more

Mijn Beste

Mijn beste,Ik zit hier op het bankje dat jij met jouw eigen handen hebt getimmerd. Zo handig als jij ben ik nooit geweest. Ik zit hier stevig en ik kan fier door het vensterraam naar buiten kijken. Het raam streeploos gelapt met een sop van water, azijn en een ui die...

read more

Bezette stad

Geachte Heer Teirlinck, beste Herman Voor mij ben je altijd meer dan een man, een naam geweest. Je naam werd verbonden aan een instituut, een huis en een gebouw waar ik nooit kwam. Maar die ik ken uit de media. Net datzelfde denk ik over dit vreselijke Coronavirus dat...

read more

Glashelder

Goedemorgen meneer Teirlinck, of mag ik Herman zeggen? Ik wil niet te familiair doen: u kent mij immers niet en bovendien bent u dood, wat toch een zekere vorm van formaliteit afdwingt. Ik hou het dus maar op meneer Teirlinck. Goedemorgen meneer Teirlinck.Het is nu...

read more

Kijken naar Kanalen

17/07/2020 Beste, Het is zomer, dat betekent weer de jaarlijkse loop van tieners die op elke mogelijke plaats naar een manier zoeken om geld te verdienen. Wel, ik ben er ook zo eentje. Elke dag van 15u tot 22u sta ik voor een berg afwas in de achterzijde van een café...

read more

Onze vensters zijn geen ramen meer

Beste Herman, Ik moet bekennen, jouw venster is me vreemd. Ik weet niet wat jij voor je zag wanneer je de ramen opende daar in Beersel, of je eerst gordijnen opzij moest trekken en wie of wat er precies op scène stond. Was het een straat plik plok bevlekt met voor...

read more

Brief aan Herman

Augustus 2020 Beste Herman, Ik heb wel al van jou gehoord, maar ik ken je niet. Dat maakt het mij des te gemakkelijker om jou te schrijven. Het is een bekend gegeven dat een vreemdeling soms de beste luisteraar/lezer is… zelfs als hij in andere oorden vertoeft en niet...

read more

De Moeder aan het Venster

Koksijde, augustus 2020De liften schieten omhoog omlaagWe struinen in de duinen, massa mosselenOp ons bord, zout in onze haren Vanachter mijn venster dwaalt al langer leven op‘t Zouavenplein maken spooksoldaten tochtRond rechtopstaand steen:Achtduizend Franse Zouaven...

read more

Ik wil uw glimlach zien!

Gemaskerde ‘gangsters’ lopen van schaduw naar schaduw. Tegenkomend verkeer laat hen schrikken. Ik huiver door de angstige blikken in hun ogen. Bochten worden alsmaar groter als voormalige vrienden elkaar passeren. Onverstaanbaar gemompel doet de herinnering aan...

read more

Twee hoog

Twee Hoog vandaagis het de straatdie ons scheidttwee hoog turen wedoor onze venstersbij elkaar binnenin m’n dromenspannen we een koorden dansen om de beurtalsof we elkaarvoor ’t eerst beminnen Het Zomert half twee ’s nachtslanguit keuvelen zesamen apartop het...

read more

Open brief

Beste heer Teirlinck,Lieve Herman,Weledele heer Teirlinck, Is er nog altijd een onbeschreven wet die zegt dat je ouderen of hoger geplaatste lieden respectvol moet aanspreken of mag ik u tutoyeren? Tot voor kort dacht ik dat ik talentloos was, ik blijf aan deze...

read more

Pakjes

Veel beweging is er niet achter het raam. Alleen de witte lakens die door de slaapkamervensters van de overburen hangen, vangen af en toe wat wind. Een auto die stopt is een gebeurtenis.             Een...

read more

Een dag zoals een andere

het was een dag zoals een andere,vlinders fladderden, bijen zoemden,de hond sprong op, de kat blies,de zon scheen,een dag zoals een andere, was het een dag zoals een andere ?het lief treurde, oma achter slot,geen vrienden, geen party's, geen reizen,de avondklok...

read more

Levenskunstenaar

Levenskunst is het leven door je heen laten stromen, en gaat buiten het structurele denken van het hoofd om.Het is de ogenschijnlijke, maar geniale chaos van het leven grijpen, en daar een mooi portret van maken.Levenskunst laat zich niet bedenken,maar het is juist...

read more

Brief aan Herman Teirlinck

Berlare, 9/9/2020 Beste Herman, het woekerende groen waarop ik uitkijk, geeft niets prijs van wat zich afspeelt in de mensenwereld. En zo heb ik het graag. Ontkenning van de structuur waarbinnen ik leef, afgedekt door wildgroei. Iets meer dan een jaar geleden ben ik...

read more

Slecht weer vandaag

Herman, vandaag is geen dag om buiten te komen. Het regent zo hard dat zelfs de vensters liever dicht blijven. Ik heb een stoel gepakt en voor het venster gezet dat uitkijkt op de grote achtertuin. Of nee, noem het maar een veld. Er staan verschillende soorten...

read more

Een gloednieuwe wereld

Vanuit mijn keukenraam kijk ik naar mijn tuin, onder het koken, onder het afwassen. Meer nog dan andere jaren. Het is nu niet alleen maar een plaatje om even je ogen te laten rusten. Het is de ruimte die we node missen, nu de wereld gekrompen is. Dit is de eerste...

read more

De nacht wacht

De nacht wachtop de veiligheidsoperatie Nachtwacht.Gepantserde voertuigen en politieagenten zullen weldra verschijnenen ook zullen ze enkele straten omheinen.Agenten gaan bewoners ondervragen in het Deurnese district,met de hoop op meer informatie of iemand die...

read more

Bij mijn venster

Je kunt niet iedere stengel kneuzen, niet iedere bol afpellen, niet iedere kat aan Schrödinger toevertrouwen in de ijdele hoop te zien wat niet te zien is. Neem nu dit venster. Wat zie ik? Een ingekaderd tableau dat de seizoenen volgt. Het glas? Daar zie ik door. Wat...

read more

Op reis in eigen land

“Waar denk je aan?”, vroeg hij, terwijl ze naar de gigantische laag grijze wolken staarden, die meer dimensie en volume kregen door een schakering van oranje licht aan het einde van de horizon. “Wolken zijn overal hetzelfde”, constateerde ze. “Als je dit nu wegdenkt”,...

read more

Een Haibun voor Herman

Een haibun voor herman Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en het is … groen, groot en zo vanzelfsprekend. Althans, dat was het. Nu is het groen, groot en een verademing. Het is mijn tuin, waar ik vanuit mijn venster op uitkijk. Als ik terugdenk aan de tijd voor de...

read more

Luisteren naar het venster

Luisteren naar het venster. Zo stil, alleen het glas maakt nog geluid. Is het stil of hoort hij niet meer? Kijken gaat al lang niet meer. Al doet hij zijn best, knijpt zijn ogen wat smaller, beweegt even niet. Zo wil hij zich beter concentreren. Het voorhoofd haast...

read more

Bij Mijn Venster

Een warme zomerzon, weerspiegelingen in het water, een vredig uitzicht Er lijkt niets aan de hand te zijn, een gewone zomerdag  Maar de straat is leeg, haast verlaten, waar is iedereen?  Een plaats waar normaal zoveel gezellige drukte en leven...

read more

Luchtballon

Luchtballon De muizenissen in m’n hoofdZouden wat lucht krijgen Zodat ze licht opstijgenEn stemmen worden verdoofd Vuur om richting doel te tijgenNiet meer van vrijheid beroofd Zo hoog, de brander gedoofdZal overgezicht, waas overstijgen Wanneer de drukte gaat...

read more

Mijn huis is een venster

Het is moeilijk om te zeggen wat ik bij mijn venster zie. Mijn huis is een venster. De gehele straatkant van mijn appartement is ingenomen door glaspartijen die uitkijken op een grijze zijstraat van de Meir. Als ik mijn hoofd uit een van de ramen hang en naar links...

read more

Keizerinnenrijk der draken

Het is niet veel, op de keper genomen. Een niet al te steile glijbaan waar meer opgeklommen dan afgegleden wordt. Een loopbrug die teleurstellend veilig wiebelt. En een houten huisje waar met veel, heel veel fantasie een toren van een te veroveren kasteel in gezien...

read more

Meneer vink en de middeleeuwen

Het keukenraam blijft de eeuwige toegangspoort tot een onverstoord schouwspel van vogelleven. Het daglicht weet zich op een of andere manier zo te reflecteren op het glas dat het als het ware alle nieuwsgierigheid die zich daarachter schuilhoudt, vervaagt. Zo kan je...

read more

Brief aan Herman Teirlinck

Lieve Herman, Ik kijk uit het raam en zie hoe een koolmeesje in het nestkastje vliegt dat er al jarenlang hangt. De verf dat er ooit door mijn kinderen is op gekwast is inmiddels bijna afgebladderd. Toen dacht ik dat ik elk jaar weer zou verlangen naar de lente om te...

read more

Wijze droom

Het was wel even schrikken. Vanuit mijn raam ik zag plots een ziekenwagen stoppen voor het aanpalende huis naast me. Mijn buren waren al een week ziek door een coronabesmetting. De symptomen werden steeds erger. Een ziekenhuisopname was dan ook dringend aan de orde....

read more

De vliegen zoemen onophoudelijk

Dag Herman, Het is één van de warmste meidagen in decennia. ‘Uitzonderlijke tijden’ als we de media mogen geloven. Ondertussen zoemen de vliegen hier aan mijn raam onophoudelijk. Hun immer durende harmonie wordt enkel onderbroken door het zachte ruisen van een...

read more

Nassau Blauw

Geachte heer Teirlinck, Ik bericht je over het blauw tafeltje waaraan ik je graag eens had willen uitnodigen. In 1939 werd door architect G.Cosyns in de toenmalige Leopold tweestraat nr. 28, in Ledeberg, nu Alexis Dallièrestaat, de burgerwoning in...

read more

Utrecht, 15 juni 2020 Geachte Herman Teirlinck, Als ik door de vensters keek, gingen mijn gedachten altijd eerst over het weer, dat zo ultiem prachtig was dat de regendagen opvallend waren. Ook vandaag schijnt de zon weer volop en heb ik prachtig uitzicht op de tuin....

read more

Liefste Buurmannen

Liefste buurmannen, Het is zeven uur vierentwintig. Ook vandaag wandelt zij voorbij, stipt om zeven uur vierentwintig. Zien jullie haar ook? Gehaast en kordaat, elke dag dat beetje te laat. Zij kijkt rond en Ik kijk na. Zij loopt door en Ik sta stil. Ik sta stil,...

read more

Maar dat dak, Herman

Dag Herman U bent een Grote Mijnheer. Neem dat maar op de letter. Ik heb u nooit gekend, dus om met u te spreken, moet ik eerst bij mijn venster geraken, moet ik op mijn bed en op mijn tenen staan – ze zijn al blauw uitgestort van bloedweerspannigheid – en me...

read more

Verticaliteit

In een stad zegeviert de verticaliteit. Ik woon aan een pleintje met daarachter een stuk spoorweg. Hij ligt zo’n vijf meter lager dan mijn appartement. Het is de toegang tot een oud rangeerstation. De sporen, ik tel er een stuk of tien, trekken roestige horizontale...

read more

Het verkeerde deel van de straat

Wat ik door het venster zie, Herman ? Het verkeerde deel van de straat! Dat klinkt misschien wat bruut. Maar daarover zo dadelijk meer. Laat me even het raam openen. Hoor je het? Stilte, vogelgezang, een paar stemmen en het geritsel van de wind in de bladeren en dan...

read more

Vele vensters openen geen deuren

Ha die Herman,  Ja, laat ik vrolijk beginnen. Tja, we kunnen wel met z’n allen in een quarantaine dip gaan zitten maar dat schiet niet op hé. Net zoals de afgelopen drie maanden ook niet bepaald opschoten. Hemeltjelief, wat kan tijd tergend langzaam gaan als er ook in...

read more

Natuur

Beste Herman, ik stuur je de pennenvrucht van wat ik zie en voel op de vroege ochtend van 26 april 2020. De dag trekt zich op aan de eerste zonnestralen die nog diffuus, haast twijfelachtig, de contouren van mijn blikveld tekenen. Het licht is van een onbestemde kleur...

read more

Chocola

Lieve Herman,Terwijl ik dit schrijf, zwaait de zon langzaam door de treurwilg die naast de tuin van mijn ouders woont. Ik heb het altijd een mooie boom gevonden. Een mooie, krachtige boom die er altijd geweest is...

read more

Wyken

Aan Herman Teirlinck, een grootheid uit de 20e eeuw. Ik kijk vanuit mijn comfortabele relaxfauteuil waarin ik ietwat onderuitgezakt zit na een productieve dag uit mijn venster. De repetitieve wiekbewegingen van de windmolen - die juist boven één van de puntdaken...

read more

Maar wanneer gaat het over

26 juni 2020 Honderd en één dag sinds de regering onze logge alledag met kreunen en kraken tot stilstand bracht. Ramen spuwden witte lakens uit en slikten ze daarna stuk voor stuk weer in. Ik kan mij niet herinneren wanneer het schel fluitje van een buur voor het...

read more

Waaraan denk je

Waaraan denk je? Vraagt mijn man telkens als ik even staar. Waarschijnlijk kijk ik dan anders dan gewoonlijk, misschien is het net dat, dat me eraan doet denken dat ik nu mag, moet staren en mijn gedachten opschrijven. Het is nu ongewoon, het is mei 2020. Meestal heb...

read more

Raamkijken

Dag beste Herman, Ik kijk uit het raam vanuit een ander huis dan mijn thuis. Sinds mijn twintigste is mijn woonplaats een variabele geworden. In die tijd heb ik kennis gemaakt met vele vensterzichten maar een standvastige raamrelatie is er niet uit gegroeid. Gelukkig...

read more

Mondmaskers

De wereld doet haar masker vanvredigheid af door het Covid-19.Het echte leven wordt begravenen de toekomst is onzeker. Door mijn venster zie ikdat iedereen een mondmasker draagtdie langs het voetpad voorbij loopt,met angstige ogen en gejaagdheid. Anderen schuiven in...

read more

Triptiek van een Lentedag

RechterpaneelIk kijk oostwaarts. De zon hangt zuidelijk en buiten mijn blikveld, werpt haar egale licht op de ribbelige schors van de takken. Mensen pellen laagjes weg bij mooi weer. De esdoorn wacht geduldig op zijn zomerse jurk. De toppen van de takken zijn gladder,...

read more

Knippen en Plakken

Toen je eindelijk vrije uren vond om van achter jouw raam in Beersel de Zennevallei te overschouwen, Herman, was je reeds een gerespecteerd burger. Laat ik er 1953 op kleven, het jaar waarin ik geboren werd. Vierenzeventig was je. Het woord 'risicogroep' moest nog...

read more

Echte Pijn

Onder het kleine raam van mijn bescheiden kamer speelt zich een stukje van het leven af. Doorheen dat venstertje, waarvan de grootte minder ter zake doet dan wat zich erin afspeelt, kijk ik uit op de achtergevels- en tuintjes van mijn buren. Een lange rij smalle...

read more

Brief aan Herman Teirlinck

Zeer geachte Heer Teirlinck Deze brief schrijf ik u naar aanleiding van een annonce in de krant De Standaard, die eertijds nog AVV VVK op elke voorpagina afdrukte, maar daarvan al lang is teruggekomen ten voordele van een zeker pluralisme dat u zelf altijd genegen...

read more

De aardbol is op slot

Goede middag Herman Ik heb mij knus geïnstalleerd in mijn keuken met de obligatoire koffie en drie katten die me gezelschap houden en klassieke muziek die me begeleidt bij het schrijven naar jou. De ganse wereld is te mijden, Herman, de aardbol is op slot, hij draait...

read more

Meester

Beste Meester,  Zo werd je benoemd bij ons aan huis.Als kind heb ik vele uren op je schoot gezeten aan je raam in Beersel, welke sprookjes je me toen vertelde weet ik niet meer.Maar de resonantie van je stem weerklonk nog in mijn geest toen we bij de sluiting van...

read more

T.

Geachte meneer T. U heeft ze gekend, de roerige jaren twintig. U was al een wonderkind van veertig toen die gouden tijd aanbrak. Het interbellum deed mensen weer dromen, al zou ook die zeepbubbel snel doorprikt worden. Honderd jaar later is het hedendaagse equivalent...

read more

Coupure

Eigenlijk kijk ik in deze Corona-tijden meer naar binnen dan naar buiten. Buiten was ik maar al te graag in pre-Corona tijden.Maar met nu zo veel thuis te zijn heb ik de charme van ons huis herontdekt en gesmaakt.Het besef drong nog eens goed door waarom wij precies...

read more

Brief aan Herman Teirlinck

Geachte heer Teirlinck, Het anders zo levendige Laar in Borgerhout ligt er al maanden verlaten bij. Met mijn voorhoofd tegen het glas staar ik naar de weerkaatsing van de straatverlichting op de kasseien. Een vuilwit katje kruipt uit een keldergat, legt zich neer op...

read more

Zonnegloren

“In het sanatorium staarden mijn medepatiënten meestentijds naar het plafond. Tv en computer waren in die oorlogsjaren nog niet voorhanden. De tuberculose tastte niet alleen hun organen aan maar wiste door het gedwongen verblijf in het herstellingsoord ook een deel...

read more

Achter glas

Geachte heer Teirlinck,  Achter glas zit ik, wanneer ik naar de buitenwereld kijk: de hemel kleurt oranje, onder het lichte blauw dat de wereld al wekenlang in zijn greep houdt. Er is geen verkoeling voor de Aarde, er zijn alleen verschroeiende stralen van de...

read more

‘Zo’ een dag

Beste heer Teirlinck, Ik breng u graag een verhaaltje door de ruit: Het is een zonnige dag en door het raam van zijn woonkamer kan Alex de wind als een volleerde ballerina zien dansen doorheen de graanvelden. Niets kan doen vermoeden dat vandaag ‘zo’ een dag zou...

read more

voedselbos Alsemberg, BosAardBlij

De dagen glijden hier opwaarts voorbij,langs bomen die wolken dragen zoals de Zenne haar vallei.langs de kinderen van later, gekerfd in hun dromen,door de bijtende aarde, met haar tong des tijds.langs de bessen die rijpen, bitterzoet,en de bramen die strelen, als 's...

read more

Kijken

6 mei 2020 Herman, kijk dan toch. Zie je hoe voor het grote witte huis enkele moeders met hun kinderen verzamelen? Zie je hoe ze door de inachtname van de social distancing, de gebruikelijke anderhalve meter afstand tussen personen die niet onder hetzelfde dak wonen,...

read more

Vredelaan

Aan Nathalie P., 1906 - 2002en Raymond L., 1927 – 2020 De laatste jaren dat je in dit huis vooral van herinneringen leefde, nog vooraleer je verhuisde naar woonzorgcentrum Paradijs, ontging jou weinig van onze straat. Je had de tijd. Jouw man was al naar zijn hemel...

read more

CARMINA BURANA

Beste Herman, Hoeveel symboliek huist er in het annuleren van het spektakel “Carmina Burana” dat voorzien was voor vrijdag 13 maart in Gent? Hoeveel symboliek huist er in “Dat feestje gaat niet door!” als onze vriendinnenafspraak op de vooravond van de lockdown in het...

read more

Stadsvenster in het Pajottenland

Beste heer Teirlinck,Een privé park. Dat noemen de immer positieve immomarketeers wat ik zie vanuit mijn venster. Een grote, driehoekige groene long afgebakend door drie appartementsgebouwen, elk drie- of vierhoog.Naast en door het gebladerte van hoge bomen en vanaf...

read more

Een sfeerbeeld onder de Coronastolp…

Een man en een vrouwbouwjaar1951 en 1952 babyboomers vandaag onverwacht de kwetsbare generatie. Opgegroeidmet analoge technologie wordenzenupeilloosbezorgd over de kwetsbaarheidvan zichzelfenvan hun schutkring. De voorbije dagenal surfendop de digitale golven...

read more

Cyriel

Cyriel is jarig.Niet bepaald een reden om langer dan gewoonlijk in bed te blijven liggen. Op je negentigste wil je liever niet nog tijd verliezen. Hij staat op, zet koffie en eet een boterham met smeerkaas.De deurbel dingdongt. Voor de deur een mandje en op veilige...

read more

Rosa

Voor H.T. Rosa – Roosje noemde ik haar soms met de nodige ironie –, net voor een jaar overleden, ‘t ging snel, die overbuurvrouw van me. Van achter de gordijntjes van haar ‘keukske’ in haar zwarte legoblokken huisje hield ze de hele straat in het oog. Zij zag en wist...

read more

Tuintje-groentetuintje

Mijnheer Teirlinck, In de eerste ogenblikken van weer een nieuwe dag in opgeslotenheid, sta ik aan mijn slaapkamerraam naar buiten te staren, hetzelfde raam, waar nu de regendruppels van de ruit rollen, die gistermiddag nog gloeiend heet onder de westelijke middagzon...

read more

Anoniem

‘GANG EEN WIT LAKEN UIT!’ staat er in zwarte drukletters op een strookje papier dat iemand onder mijn voordeur heeft geschoven. Ik schrik even van de ongewone post. Maar die eerste letter, die schrijffout ontkracht het dreigement nog voor het is gelanceerd. Het heeft...

read more

Vijgenboom

De werkelijkheid dringt mijn droom binnen en ik hoor bewust het krassen van een tak tegen de muur van de slaapkamer. Een vlucht wind komt binnen via het open raam. De dag. Die vijg groeide echt heel snel tot de eerste verdieping. Als in een droom. Ze heeft me wakker...

read more

Tuin

Iets voorbijde blauwe regenin de schaduwvan de molensteen het voederplankjevoor de merelsvoor kerst getimmerddoor mijn pa vanuit de keuken        het vensterkijk iknet als ooit mijn moedernaar de vogels als het even druk isin het...

read more

Mijn dak zit vol met duiven

Mechelen, mei 2020 Herman, vriend, Mijn dak zit vol met duiven. De scholen zijn al meer dan twee maanden dicht en die beesten staan te feesten alsof er niets aan de hand is. Koeren en huiven, dag in dag uit, tikkertje op het dak en de mannetjes maar waaieren en de...

read more

Roze Marie

In het rode straatje van één of andere grote stad sta ik achter mijn venster. Als Roze Marie ga ik door het leven, omdat ik altijd roos draag. Roze Marie van het rode straatje, zo noemen ze mij. Het regent pijpenstelen, de sfeer is droef. Het is coronatijd. Ik ben...

read more

Ja, het kan!

Beste Herman Teirlinck Ik kijk door mijn raam en zie de ingesloten tuintjes van mijn buren, mijn eigen tuintje waar een rododendronstruik nog in bloei staat en warm paars kleurt. IJverige bijen en een hommel zijn druk in de weer. Een zeer hoge berkenboom in de buurt...

read more

Er is alleen

een beeld als dit hapert niet in de weerhaken van de tijd er is alleen ochtend een stoel bloemen en een boom alleen zonlicht dat uit een stoel de schaduw knipt van een stoel en voelbaar in beeld de zachte volheid van de lucht tegen het middaguur in windloze warmte...

read more

Bij mijn venster

Vrijdag 22 mei, 2020 Het rolluik ratelt zoals het dat al eenenzestig jaar doet, langer dan ik, langer dan ik het bedien, langer dan het van mij is, van ons. Ons. Een "ons" sinds meer dan veertig jaar, alledaags en uitzonderlijk, vertrouwd en nooit gewend."Ons" is oud...

read more

Bij Mijn Schuifraam aan Het Terras

In onze landelijke gemeente in West-Vlaanderen wonen wij in een typische wijk, de Knotwilgenwijk. Robuuste knotwilgen omzomen de enkele groenruimtes die her en der verspreid liggen.Als ik door mijn terrasraam kijk, zie ik een mastodont van een treurwilg die zijn fijne...

read more

“Mijnheer”

Mijnheer Teirlinck, Weet u dat er niet veel schrijvers zijn uit de Vlaamse literaire wereld die ik vol eerbied aanspreek met Mijnheer? Naast u denk ik aan Louis Paul Boon, Clem Schouwenaars en dichter Paul van Ostaijen. Of dat lijstje volledig is? Wie zal het zeggen....

read more

Aards Paradijs

Onze vensters geven uit op de stad. Wij wonen vijfhoog. Te hoog dacht ik toen we vier jaar geleden op zoek gingen naar een appartement. We woonden reeds vijfenveertig jaar in een huis, een huis in de rij van een oude, smalle straat. Men noemt de buurt dan ook Oud...

read more

Slak (Van Nu en Straks en Toen)

Zou ik mij in virusvrije jaren op dit uur opmaken om naar het Rode Plein te trekken, een standje te bemannen en folders uit te delen, dan klaptop ik nu een nieuwe binnendag open. Deze eerste mei zal geen Feest van de Arbeid zijn. Hoogstens van de thuisarbeid. Na mijn...

read more

Liefde in tijden van Corona

Mei 2020 Beste Herman Teirlinck, Het is een prachtige lenteavond in mei, ik kijk door het venster van mijn woonkamer in Luxemburg en denk aan de surreële, verontrustende weken die begonnen in maart van dit jaar, en die mij zoveel schoonheid, magie en pijn hebben...

read more

Blues

Geachte heer Teirlinck, Ik zit voor het raam en ik wil op mijn fiets springen om te kijken of de wereld nog bestaat.Ik rij langs de rivier. En ja, de wereld bestaat nog. Overal huppelen verliefde konijntjes. Zelfs de populieren lijken de lucht te willen knuffelen met...

read more

Laat Je Besmetten

Laat je besmetten Nooit eerder kwamen zo veel mensen bij me binnenkijken in huis, dan tijdens deze coronadagen. Nooit eerder vond ik zo veel wederzijdse erkenning bij bekenden en onbekenden, dichtbij of aan de andere kant van de wereldbol. Onze bubbel in lijfelijke...

read more

CARMEN

Ik sta op een imaginair balkon en kijk de straat in. De zon herhaalt haar dagelijkse afdaling waardoor ze een oranje gloed over de huizen neerwerpt. Het is cliché, maar wel mooi om te zien.Beneden boent een vrouw haar ramen. Ook zij doet dit dagelijks, al weet niemand...

read more

Alleen, per twee of soms per drie

Geachte heer Teirlinck Of, zoals de jongeren in 2020 dit formuleren: “Beste Herman” Als ik uit mijn raam kijk zie ik een explosie van frisgroen, mooi gefilterd zonlicht door het gebladerte van bomen en struiken en hier en daar een kleurvlek: het paars van sieruien,...

read more

Onder de Kersenbloesem

Onder de Kersenbloesem Dit jaar kwam de lente vroeg in onze straat. In straatjaren gemeten is onze straat een jonkie in de lente van haar leven. Kaarsrecht en breed in de schouders. Nergens pokdalig, op dat ene putje na, waar het gestolde asfalt bij het laatste...

read more

Er ging iets moois voorbij

Waarde Herman Teirlinck,   Zonnegoud verguldt de randen van hortensiaranken die langs de raamposten omhoogklimmen. Vader merel hupt erin rond, op zoek naar een smakelijk insect voor zijn kroost terwijl moeder geduldig op het nest zit te wachten ergens in één van...

read more

Ingewanden

Herman, vanuit mijn raam kijk ik uit op een ondergrondse afvalcontainer. Ik zie een moeder endochter lopen, de laatste heeft een vuilniszak bij zich. Ze opent de container, trekt aan de hendelen de zak wordt verzwolgen. Elke dag komen ze voorbij, zelfs het vuilnis...

read more

Verzamelde gedichten

Steven De Beleyr stil in de gangaf en toe voetstappende ene wat urgenter dan de slenterende andere een bos sleutels die besmette deuren opentof sluithet werk achterlatendwerk voor onzichtbare leerlingen afwezige collega’s spoken hier en daar rondje hoort...

read more

Rode tulp

Geachte Heer Teirlinck, In de dagen dat de tijd zijn traagheid had heroverd en onze manier van kijken enige weidsheid gunde, waren wij getuige – een gelukkige getuige – van een wonderbaarlijke gebeurtenis in onze tuin. U mag het ons niet kwalijk nemen dat we daarover...

read more

Meneer Teirlinck

Beste meneer Teirlinck, Vergeef me mijn onwetendheid. Ik ken u bij naam omdat een studio naar u is vernoemd, maar ik wist niet dat u zoveel tijd bij uw venster heeft doorgebracht. U bent net als ik een brillend man, zag ik op een foto. Zet u hem ook af wanneer u van...

read more

66

Dag Herman Dag (be)leeftijdgenoot Waarschijnlijk frons je nu al je erudiete wenkbrauwen maar sta me toe mij nader te verklaren. Momenteel ben ik zesenzestig jaar oud. Snel speurwerk leverde me op dat jij op het einde van de Tweede Wereldoorlog ook zesenzestig jaar op...

read more

Het raam

Ik kijk. Zoals jij ook vaak deed, zittend aan je venster. Regendruppels parelen langs het raam naar beneden. Niet lijnrecht neerwaarts maar bijna cirkelend, traag kronkelend en zich verenigend met andere druppels waardoor ze geen druppels meer zijn maar juist een...

read more

Ongeziene Gast

Ongeziene gast Mijn raam op het bos, een veilige havenmijn schip aangemeerd, zetel aan de kadeonbesmet in een onwezenlijk stille wereldalles en iedereen stilgezet door stijgendecoronacijfers en bijwijlen afvlakkende lijnen. Mijn raam op het bos, mijmeren...

read more

Duiken op het grastapijt

Het jaar 2020 neemt een start met het coronavirus in China, onheilspellende berichten bereiken ons. Als een tsunami is Noord-Italië aan de beurt en gans Europa volgt, het is plots geen ver-van-mijn-bed-show meer. Wereldwijd zet het virus zijn tentakels uit en plots...

read more

Brief aan Herman Teirlinck

Geachte heer Teirlinck, Ik kijk uit op de achtergevel van oude huizen in een straat die parallel loopt met mijn straat. Daartussen een bont mengsel van stadstuintjes, mooi getrimde, slordige, overwoekerde, tuintjes met een ziel, altijd vol levenskracht in de lente....

read more

Lijn

Voor Herman Teirlinck Ik kijk dikwijls uit het raam van mijn werkkamer. De laatste weken nog meer dan vroeger. Mijn werkkamer, ik kan niet zeggen mijn studeerkamer of bureau.  Ik naai hier, schilder hier, zit hier achter mijn computerscherm iets te doen of mijn tijd...

read more

Voorjaar

Seringen bloeden op het vergane gras gedroomde zonnedauw scharniert een egeljong tussen haar lippen in een wreed moment van honger blootsvoets lopen heggemussen een rondje hindernissenparcours scharrelen worst met appelmoes kippen zonder kop mijn zwarte blackie loenst...

read more

Teirling

de wereld binnen zijn spiegeling in de tuin binnenstebuiten bovenste-onder grootouders die herrijzen het hek half open   dit jaar ontwaak je na vele vele jaren welkom hibernatus; we hebben je gemist ik kijk nu door het raam en 'k weet niet meer waarom maar 't groen...

read more

Brief aan Herman Teirlinck

dinsdag 5 mei 2020 Geachte meneer Teirlinck Ik ken u niet en u kent mij al zeker niet. Uw naam ken ik natuurlijk wel want die hebt u aan een gerenommeerde theaterschool gegeven. Daaruit leid ik af dat u een gerenommeerd man bent. Ik zag u eens op televisie, het was in...

read more

Wanneer Wij Verjaren

Dag Herman, De zon piept door helle blauwe slierten en dat roept romantiek bij mij op.Ik denk vooral aan mijn twee geliefde wezens, mijn moeder en echtgenootdie ik moest afgeven in amper drie maanden tijd.Zoiets kruipt niet in je koude kleren.Het zal nooit meer zijn...

read more

Rolmeter

Rolmeter Op een zondagochtend zit ik aan de keukentafel, al ben ik even niet meer zeker dat het zondagochtend is. Op een zondagochtend zit ik dus waarschijnlijk aan de keukentafel het weer in de gaten te houden. Mijn blik speurt de hemel af, op zoek naar de eerste...

read more

K.

"Stel je voor: je ontwaakt en alles is twintig maal kleiner dan gisteren: de aarde, planten, dieren, mensen,huizen, voorwerpen...alles. Het zal pas zichtbaar zijn als bijvoorbeeld één rataan deze verandering is ontsnapt, en ons, ter inlichting, op de schouders tikt."...

read more

Azuurblauwe Wereld

Er passeren opvallend veel wandelaars wanneer ik die middag in hartje maart gezapig mijn geslepen potlood ter hand neem. Ze lopen rondkijkend en luid pratend in het midden van de autoluwe straat. Het huis is geregeld onderwerp van hun blikveld en gesprek. Wat de...

read more

De Kazerne

Voor mijn venster vloeit de Dijle. Meestal stopt mijn blik daar. Aan de andere kant van de oever ligt de Dossinkazerne. Links de moderne Memorial, rechts het witte, oude gebouw. Tussenin springt een verkeerslicht soms op rood. Aan de kazerne staan stellingen. Ze...

read more

Binnendieren

Samen met mijn kater zit ik achter een frisgewassen tralies van glas. De wereld ging op slot, alweer vijftig dagen geleden. Het nieuwe gewoon. De anderhalvemetermaatschappij en burgerzin zijn begrippen geworden die we dagelijks lezen in de krant. Een gemeten geweten....

read more

Zoolang de eeuwige dingen niet falen

Dag Herman, Mag ik je ten minste zo aanspreken?Wie nah sind uns manche Tote.Hoe verwant kunnen we ons voelen met sommige doden. De voorbije Maanden leken aanvankelijk rimpelloos te verlopen. Ik las in het gelijknamige boek van Streuvels, De Maanden (1941), waarinde...

read more

Besmette Stad

voor D.V.D., En het werd lente. De stad had moeten ontploffen maar bleef liggen in haar roerloosheid. Men hing witte lakens uit de ramen om met hun onbevlektheid deze wedergeboorte te logenstraffen. In een staat van uitzondering worden zelfs de eigen lichaamssappen...

read more

De Overkant

Ik heb de slechte gewoonte om me bij momenten voor mijn raam te zetten en naar de overkant te kijken. Soms verbeeld ik me in een rolstoel te zitten met één been in een gipsen cocon wachtend op die versmachtende zoen van Grace Kelly, maar weet hoe dramatisch het is to...

read more

De Appelboom

Vorig jaar, Herman, in 2019, gaven we onze houten tuintafel met tien tuinstoelen aan onze buren. We werden te oud – en we waren het beu – om elk voorjaar het hout af te schuren en opnieuw te oliën. Onze jonge buren waren blij en gaven ons in ruil een schattig...

read more

De Pest in Europa (1346-1351)

Vandaag Ik zie kraaienIn grote groep strijken ze neer in de tuinIk erger me kapot aan die beestenZe fluiten niet. Ze schreeuwenLuid en akelig als roofdieren Er is altijd wel een kraai die alles in het oog houdtAls hij neerstrijkt of als eerste wegvliegt, dan volgen...

read more

Cosmo

Dat wil ik nu niet meer. Al lang niet meer. Iedereen die dit nog wenst mag in de linkerrij gaan staan. Iedereen met reële verwachtingen: Volg mij! Maar wees gewaarschuwd: ik beloof niets, zelfs niet dat het gaat tegenvallen, al zal het dat wel. Ik geloof niets,...

read more

Met mezelf naar mezelf kijken

Om op de beste manier naar mezelf te kijken sluit ik vaak mijn ogen. Niet dat het mij aan moed ontbreekt om naar de werkelijkheid te kijken, naar de feitelijke wereld met zijn rare kostuum.    Eerder in een bui van nederigheid. De ogen sluiten is een vorm van klein...

read more

Ik Zie de Oude Pomp

Uit mijn raam zie ik de oude pomp. Destijds verstandig naast de deur geplaatst door de boeren zodat ze gemakkelijk water bij de hand hadden. De koeien- en varkensstal was gewoon in huis en die beesten hadden veel drinken nodig. Pompen is nu zinloos. Bij de restauratie...

read more

Beloken Pasen

Dag Herman Het is acht uur. Radio 1 haalt mij uit een diepe slaap. Het is stil. Dat is het elke ochtend rond dit uur. Alleen de vroege vogels storen er zich niet aan. Vliegensvlug brengen ze spinnen en rupsen naar hun onophoudelijk piepende jongen. Jonge...

read more

Uitzicht op een weids landschap

Uitzicht op een weids landschap. Met verre velden als het kan, en oude bomen. Ik hoef het niet te bezitten, maar ik wil er graag naar kunnen kijken. Wat open ruimte en uitzicht op een wijde hemel is ook al heel wat, in de stad. Om grenzen te verleggen. Voor even...

read more

Bezette Stad

Geachte Heer Teirlinck, beste Herman Voor mij ben je altijd meer dan een man, een naam geweest. Je naam werd verbonden aan een instituut, een huis en een gebouw waar ik nooit kwam. Maar die ik ken uit de media. Net datzelfde denk ik over dit vreselijke coronavirus dat...

read more

Wanneer Jij Uittreedt

Wanneer jij uittreedt zullen de klokken luiden komen we op straat en zullen we mekaar omhelzen en knuffelen als nooit tevoren Wanneer jij uittreedt zullen we mekaar bewonderen voor zoveel veerkracht zoveel doorzetting zoveel solidariteit Wanneer jij uittreedt is jouw...

read more

Van Verwoeste Levens en Vlerken in het Blauw

‘t Is lentegroen genoeg,voor honderdduizend oogen;eilaas, ‘k en hebbe er ik,o grondig groene zee,maar twee:wie kander moedeloos,den dwang mij doen gedoogenvan ’t geen mij tegenhoudtnen tocht in al dat groente doen? Het is donderdag 12 maart 2020. Bij Theater Tinnenpot...

read more

De Hollandse Koopman

Mijn venster op de wereld kijkt uit op een wei waar voor de dood van de boer, koeien graasden, ganzen paarden (liefst midden op straat), waar ze niet doodgereden werden door geduldige chauffeurs, maar later opgegeten werden door de vos. Door de bomen van de oprijlaan...

read more

Ik wou dat ik mijn kat was

Ik wou dat ik mijn kat was. Ik kijk door de dubbele terrasdeur naar buiten en zie haar liggen. Languit genietend in de zon. Nog triomfantelijk gloriërend over de eerste muis die ze ooit ving, eergisteren, en die ik tevergeefs probeerde te redden. Ik wou dat ik mijn...

read more

Gevelbreed

Geachte heer Teirlinck, Beste Herman, Het fijne gevelbrede raam voor onze dagelijkse uitkijk werd geplaatst in 1953. Het kijkt uit op een gebouw waar u nauw aan verbonden bent. Uit de aan elkaars overkant gelegen gevels blijkt de ervaren intelligentie van de...

read more

Eden

Geachte Herman, Op zonnige dagen tussen pakweg 15u30 en 18u kan u mij vinden in de badkamer die dan als enig vertrek baadt in de namiddagzon. Zo verschaf ik mezelf een flinke portie broodnodige vitamine D. Ik installeer me met een kussen op het raamkozijn en lees een...

read more

Caïro-Corona

Dag drie. Dashur. De meer dan 4600 jaar oude geknikte piramide van farao Snefru is al enkele maanden open voor publiek. Tijdens de minutieuze voorbereidingen van deze trip heb ik enkele claustrofobische verslagen opgespoord. Plat op de buik over losse balken en keien...

read more

1964

Dag Herman, Vandaag geven veel meer vensters ons een blik op de wereld dan in 1964. Er zijn nog steeds grote vensters die 24/7 live uitzenden. In deze vreemde lente was het ontluiken van de witte bloemen van de grote seringenboom nooit eerder zo fascinerend. De tuin...

read more

Brief aan Jozef

1 mei 2020 Brief aan Jozef, mijn echtgenoot, trouwe Teirlinck-fan Beste Jozef, Gewoonlijk, als ik wat nieuws heb, vertel ik het jou alvorens in bed te gaan. Dat had ik je beloofd. Allerlei daagse dingen. Ik wil het allemaal weten, zei je. Maar wat ik je nu wil...

read more

Onweer

Sombere nanoenlucht. Wind jaagt achter een kudde wolken als een speelse hond. Ik schrik op van het tikken van de eerste hagel op het glas. Prille vruchtjes van de kerselaar bij de buur buigen deemoedig onder het striemend geweld. De laatste bloem van de magnolia bij...

read more

Ik Kijk.

Dinsdag 5 mei 2020 Ik kijk.Niet dat ik ervoor niet keek.Maar ik kijk anders. Langer. Niet toevallig, maar bewust. Omdat ik wil registreren, onthouden, herinneren. Het vreemde, het unieke, het onbevattelijke, het mooie dat ik zie. Vatten wil ik ze, de tijd die ook...

read more

Trampoline

Beste Herman Teirlinck Als ik door het badkamerraam kijk zie ik het meest. Bomen waar vogels in- en uit vliegen met een bewegingsplezier dat ik nooit heb gekend. De zon die de kant van zijn ondergang opzoekt, om morgenvroeg weer op te staan. In een ver tuintje wappert...

read more

Losgeknipt

Ik sta achter het raam en kijk uit op een half uitbloeiende prunus. Achter de roze blaadjes ligt een vogelnest verscholen. Witte wolken wuiven voorbij tussen een blauwe lucht. Daarin tekent een verre vogel zijn naam. Ik krijg vleugels die klapwieken op een leeg veld....

read more

MOEDER U

Geachte Herman Teirlinck Het is vandaag donderdag 7 mei 2020. Ik zit in huis, kijk uit het raam. Een mooie lentedag. Wat een lief zacht seizoen toch. Bloemen kleuren de huid van aarde. Vogels zingen liedjes in de armen van bomen. Hemelsblauwe lucht. Een enkel wolkje....

read more

Ophokplicht

Herman, Net terwijl ik met verbazing naar de ni­euwe coronacijfers luister, kijk ik ziek vanachter mijn raam met grote ogen naar mensen die rustig wandelen en niet lang­er gehaast voorbij hollen alsof ze de ui­tgang zoeken. Een virus dat niet alleen doodt, maar...

read more