Een raamvertelling voor Herman Ik staarde somber voor me uit. Vijf maanden lang al, sedert het eerste roze in mijn tuin verscheen, was er geen enkel vliegtuig opgestegen noch geland in mijn hoofd. Bijna een halfjaar lang al voerde ik noodgedwongen gesprekken met mijn...
Beste heer Teirlinck, dat ik mij nog eens tot u daar in het hiernamaals richten zou. En nog wel over hoe een onzichtbaar monstertje uit China ook hier het leven op z’n kop zet. Kon het nog zotter? Helaas wel dus. Een goede vriend vanuit mijn jonge jaren, toen ik...
Beste Herman, Het is makkelijker gezegd dan gedaan. Komt u maar bij het raam staan, deel uw gedachten maar. Het is vooral moeilijk dat ik geen parallel zie tussen de gedachten en het sombere, grijze uitzicht. Of wacht u maar, hier is het, de...
12 mei 2020 Dag mijnheer Teirlinck, Door het venster in mijn werkkamer kijk ik naar de linde die met zijn kruin die wel vijfentwintig meter hoog reikt heel de tuin domineert. Half maart zijn de botten gaan zwellen en nu is het loof helemaal volgroeid. Binnenkort...
Aan Herman Teirlinck In die tijd was het dat de man het besefte. Als bij donderslag. Dat niets zin had. Dat alle dingen die hij had gedaan. Alle dagen van zijn leven. Dat al die dingen geen betekenis hadden. Dat ze leeg waren. En hij schrok behoorlijk van die...
Recent Comments