Interview Bouke Schut

Waar bent u op dit moment mee bezig?

Ik kwam naar het huis van Herman Teirlinck met het plan om een roman af te maken, maar sinds mijn schrijfcoach me heeft uitgedaagd om een nieuw vertelperspectief te verkennen ben ik een nieuw verhaal op het spoor. Het is een sterk autobiografische tekst over seksualiteit, popcultuur en oprukkend fascisme.

Welke positie neemt het schrijven in uw leven in?

Het middelpunt. Ik organiseer mijn leven op zo’n manier dat ik zoveel mogelijk tijd heb om te schrijven. Het geeft me een richtingsgevoel, een houvast.

U hebt al op verschillende plekken gewoond: Amsterdam, Antwerpen, Brussel… Heeft dit een impact op uw schrijven gehad?

Ja, zeker. Tijdens mijn studie Literatuurwetenschap in Amsterdam was ik eigenlijk te onrustig om echt gefocust te schrijven, maar ik heb toen veel mensen ontmoet en nogal in de rondte geleefd. Na mijn afstuderen wilde ik me serieuzer toeleggen op het schrijven, dus verhuisde ik naar Antwerpen voor het tweejarige ontwikkelingstraject van de SchrijversAcademie. Qua literaire vorming was dat een zeer belangrijke periode, ik heb veel geschreven en gelezen, maar ik raakte wat vereenzaamd in die stad, mensen schuiven daar toch niet zo snel een krukje voor nieuwelingen bij. Toen probeerde ik het in Brussel, hier voelde ik me vanaf de eerste dag al thuis: het is een hele open stad, met een levendige culturele scene, talloze cinema’s, literaire evenementen, een bruisende gayscene… Ik ontdekte dat ik die prikkels nodig heb om te schrijven.

Is er iets dat u recent gelezen heeft dat u geraakt heeft (in de brede zin van het woord)?

Ik las onlangs Eurotrash van Christian Kracht, waarin een man samen met zijn bejaarde, alcoholistische moeder door Zwitserland trekt om haar fortuin te verkwisten. Tijdens de reis wordt hij geconfronteerd met het naziverleden van zijn familie. Ik pakte het boek toevallig op omdat het plot me aansprak, maar was uiteindelijk vooral onder de indruk van de stijl: ranzig, ontroerend, grappig, associatief, het is echt geweldig goed geschreven. Een goede, eigen schrijfstijl kan voor mij spannend genoeg zijn om me geboeid te houden. 

Merkt u dat dit een bijklank krijgt in uw eigen werk?

Nee, dat niet. Ik denk dat ik dat er net mooi aan vond, ik kon Eurotrash vanop een afstand bewonderen. Bij sommige schrijvers weet ik dat ze snel mijn eigen werk beïnvloeden. Zo las ik onlangs Ghost Image van Hervé Guibert (oorspronkelijk L’image fantôme, niet naar het Nederlands vertaald) en bij dat werk voelde ik heel sterk: dit ligt te dicht bij wat ik zelf wil maken, ik moet oppassen dat ik het niet ga kopiëren.

Zijn er bepaalde thema’s die steeds in uw werk terugkomen?

Ja, thema’s zoals vrijheid en onvrijheid, homoseksualiteit en authenticiteit. Ik denk dat dit thema’s zijn die gemakkelijk clusteren. Mijn thema’s veranderen ook wel per periode. Zo schreef ik ook een periode veel over eenzaamheid, en verdiep ik me momenteel veel in ziekzijn. Wanneer ik veel van een bepaald onderwerp of van een bepaalde schrijver lees, worden ze ook steeds interessanter. Meestal ontvouwt er dan een heel nieuw netwerk van schrijvers en boeken dat ik wil verkennen.

Met welke verwachtingen ben je hier in het huis van Herman Teirlinck op residentie gekomen?

Ik ben snel enthousiast over dingen, maar dat kan ook wel een probleem zijn in mijn schrijven: ik raak nogal snel afgeleid. Ik had me voorgenomen om tijdens de residentie zo veel mogelijk offline te gaan en te zien wat er zou gebeuren als ik me voor zo’n lange periode zou afzonderen. Hierdoor heb ik veel nieuw materiaal kunnen maken. Je voelt dat dit een omgeving is waar veel is gecreëerd, en als je even bent uitgeschreven en behoefte hebt aan gezelschap kun je altijd naar de koeien en paarden even verderop.

Bouke Schut (1994) is schrijver. Hij publiceerde kortverhalen en essays bij zowel Nederlandse als Belgische platforms, zoals rekto:verso, Kluger Hans en De Optimist. Daarnaast is hij redacteur bij literair tijdschrift Deus Ex Machina. Tijdens zijn residentie werkt hij aan zijn debuutroman, een persoonlijk onderzoek naar popcultuur, seksualiteit en fascisme.